Skip to main content

Άσπρες νύχτες

Βαρύ το πέπλο που έστρωσε ο χειμώνας
εφέτος, που τις καρδιές μας κάλυψε
με της ανημποριάς τ' ανίατο μαράζι.

Το μυαλό ξεχείλισε ενδορφίνες,
κομπίνες που σκαρώνει ο νους τις νύχτες,
ώστε τα δεσμά του να ραΐσει.

Μα ήταν άσπρες νύχτες, όχι μέρες,
μια κι οι τελευταίες
γιομίσαν προ πολλού
με πορφυρές πληγές απόκρυφες,
κοινά μυστικές.

Για δες παράξενες που είν' οι απολαύσεις.

Comments

Popular posts from this blog

Οι μοιραίοι

Είμαι ένας εκ των χιλιάδων οργισμένων πολιτών που ξεχύθηκαν στους δρόμους. Είστε φονιάδες αθώων ψυχών και εκλιπόντων που γίνηκαν στάχτη. Είναι δεκάδες που ούτε καν πρόφτασαν το τηλέφωνο να σηκώσουν. Είμαστε μύρια κόσμου τυχερού (;) κι απέλπιδου που σηκώνουμε το αστάθμητο βάρος της τέφρας των μοιραίων.

Κώδικας... Γυναίκα: Οι γυναίκες που μας ταξιδεύουν στο χωροχρόνο

Την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου, παρακολούθησα με ιδιαίτερη συγκίνηση την θεατρική παράσταση «Κώδικας... Γυναίκα» του   Βαλεντίνου Τσίλογλου , στο Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής . Εμπνευσμένος από συνεντεύξεις του διαδικτύου και κείμενα του Άλαν Μπένετ, ο Βαλεντίνος Τσίλογλου συνθέτει μια παράσταση που αποτελείται από τέσσερις συγγενικούς μονολόγους, διαφορετικών δεκαετιών και δημιουργεί τέσσερις μικρόκοσμους, ασύνδετους φαινομενικά μεταξύ τους, αλλά με κοινές αναφορές και υπόγειες διαδρομές. Υπόθεση Τέσσερις γυναίκες, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, μικροαστικής τάξης, που για κάποιο λόγο βρίσκονται σε προσωπικό αδιέξοδο, αναζητούν τη λύτρωση. Κωμικές εκ πρώτης όψεως φιγούρες, παλεύουν να παραμείνουν αναλλοίωτες μέσα σε ένα κόσμο εχθρικό. Σε μια κοινωνία που τις γυναίκες αυτές τις χαρακτηρίζει ως «περιθωριακές», οι ίδιες παραμένουν εκτεθειμένες και ευάλωτες μπροστά μας, με την ελπίδα να μην γίνουμε επικριτικοί μαζί τους αλλά να τις αγκαλιάσουμε και να τις αγαπήσουμε. Σχόλια Μια παράσταση άκρω

Το παιδί φάντασμα

Τα δάκρυα του π όνου μου μη δεις π ου αργά , π ιότερο κι α π ' τη σιγή, κυλούνε . Την π ίκρα π ου αγκομαχά σε κάθε μου π νοή μην τη γευτείς μην την αφήσεις να σκιρτήσει φανερά μέσα στο π λήθος . Με τις σταγόνες π ρόσεξε  μη βρέξεις τα γουρλίδικα καλντερίμια μη και στερέψουν α π ό γέλια και φωνές φαρμακερές . Μονάχα π ες μου αν κά π ου αν κά π οτε κι εσύ α π αρνήθηκες το π αιδί φάντασμα του π αρόντος και του π αρελθόντος μή π ως και βρω και γω χέρι δροσερό για να βαστάξω .