Βαρύ το πέπλο που έστρωσε ο χειμώνας εφέτος, που τις καρδιές μας κάλυψε με της ανημποριάς τ' ανίατο μαράζι. Το μυαλό ξεχείλισε ενδορφίνες, κομπίνες που σκαρώνει ο νους τις νύχτες, ώστε τα δεσμά του να ραΐσει. Μα ήταν άσπρες νύχτες, όχι μέρες, μια κι οι τελευταίες γιομίσαν προ πολλού με πορφυρές πληγές απόκρυφες, κοινά μυστικές. Για δες παράξενες που είν' οι απολαύσεις.