Jorgen's view

«Έμαθες τα νέα;». «Τι θες;». «Ξέρουμε κι οι δυο μας, πολύ καλά, τι ακριβώς θέλω». «Το ξέρεις ότι αυτό δεν γίνεται. Κατηγορείται για…» . «Ναι, ναι, ξέρω. Αν θες να ξέρεις, πάντως, εγώ είμαι πιο κατάσκοπος από αυτόν». «Αν μου στείλεις τον Γκιουλέν, που εξακολουθείτε να αφήνετε ελεύθερο, το συζητάμε» . Δυο υπερδυνάμεις, δυο ιερείς, δυο αντίπαλα συμφέροντα. Η ροπή που έχουν πάρει οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δεν μπορούν παρά να προοιωνίζουν περαιτέρω επιδείνωση της τουρκικής οικονομίας. Πίεση, ύφεση, κίνητρα και θεσμοί που θίγονται και κίνητρα που ικανοποιούνται. Όλα μέρος της μακροχρόνιας δίψας των μεγάλων δυνάμεων για εξουσία και επιβολή. 1 η Μαρτίου 2018: «Συνελήφθησαν Έλληνες στρατιωτικοί στον Έβρο. Κατηγορούνται για είσοδο σε απαγορευμένη περιοχή και κατασκοπία». Το γεγονός στην αρχή της άνοιξης συγκλόνισε το πανελλήνιο θίγοντας οποιοδήποτε αίσθημα δικαίου, και με μεγάλο μέρος των Ελλήνων να ξεσπούν ενάντια των ανατολικών μας γειτόνων. Δικαιοσύνη: μια από τις

«Τι θες να σπουδάσεις;» μια από τις χαρακτηριστικότερες ερωτήσεις σε μαθητές λυκείου. Οι απαντήσεις ποικίλλουν με συνηθέστερες τις «Δεν ξέρω» ή «Ζαμπονοκοπτική με λέιζερ» ή «Θα με ενδιέφερε να σπουδάσω αυτό αλλά δεν είμαι και σίγουρος…». Στην ιδανικότερη περίπτωση θα βρεις κάποιον που όντως θα σου πει «Θέλω να σπουδάσω αυτό». «Και μετά τις σπουδές τι;». Εδώ τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. «Δεν έχω ιδέα» ή «Θα ακολουθήσω τη δουλεία των δικών μου» ή «Θα πάω έξω». Οι απαντήσεις, λοιπόν, είναι άγνοια , «κονέ» ,   brain drain . Ακόμη, όμως, πιο άξιο απορίας είναι το εξής: Γιατί να σπουδάσεις; Οι σπουδές, αρχικά, συνιστούν σπουδαίο προαπαιτούμενο για την άσκηση ενός επαγγέλματος. Κακά τα ψέματα για να γίνεις δικηγόρος θα πρέπει να σπουδάσεις νομική. Για να ασχοληθείς με την τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να σπουδάσεις στο πολυτεχνείο. Σ’ αυτές, και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, η εξειδίκευση είναι αναγκαία. Για να ασχοληθείς με επιστημονικά επαγγέλματα, που είναι τόσο περιζήτητα, ο

Κυριακή πρωί. Οι ετοιμασίες έτοιμες, η λίμνη στη θέση της και όλα έτοιμα για την τελετή. Η διακόσμηση λιτή, οι δαπάνες όχι και λίγες, αλλά ο κόσμος πολύς. Αυτή η βάφτιση φαντάζει κοσμοϊστορικό γεγονός… Οι τελετές, παρότι συνηθισμένες, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλές όσο φαίνονται. Το να καταλήξεις στο πού, το πότε και το πώς, είναι φασαρία ολόκληρη. Στο τέλος, όμως, τίποτα από αυτά δεν έχει πραγματικά σημασία. Και ιδού, οι πρωταγωνιστές! Νονός, γονείς και βρέφος πανέτοιμοι για τα μελλούμενα. Ακολουθεί η συνηθισμένη διαδικασία: λάδια, κλάματα, τα λόγια του παπά… Και το μωρό ωρύεται και ο κόσμος παρακολουθεί συγκλονισμένος, ώσπου η όλη ιστορία τελειώνει. «Να σας ζήσει! Πάντα άξιοι! Το όνομα αυτής;». Βόρεια Μακεδονία. «Ανθέλληνες! Προδότες! Πουλάτε την ιστορία και τον πολιτισμό μας! Η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική!». Το κλίμα βαρύ κι ασήκωτο κι οι αντιδράσεις θυελλώδεις. Συλλαλητήρια πριν, διαμαρτυρίες μετά… Όπως και να το κάνεις, ωστόσο, η απόφαση είναι μία και

Θα έρθεις αύριο; «Ναι ρε, εννοείται! Χάνονται κάτι τέτοια;». Θα είναι κι οι άλλοι. «Κομπλέ». Φεστιβάλ θεάτρου και τι καλύτερο από το να πας να δεις τον φίλο σου να παίζει στη σκηνή. Πρωταγωνιστής, όνομα και πράγμα… Και πέρασε μια ώρα, μιάμιση, ώσπου ήρθε η δική του σειρά. Ακολούθησε μια ακόμη καλύτερη κι ευχάριστη ώρα παρακολουθώντας με άκρα προσοχή και θαυμασμό. Μετά ακολουθούν τα συνήθη: «Μπράβο ρε συ, πολύ ωραία παίξατε!» Ευχαριστώ που ήρθες, το εκτιμώ ιδιαίτερα. Με μια μικρή διαφορά… «Αφού σου είπα ότι θα ερχοοο… που είναι οι άλλοι;» Καλή ερώτηση… Σε ώρες σαν κι αν αυτές αναρωτιέσαι ποιος είναι πραγματικά φίλος σου και ποιος απλώς γνωστός. Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να αναγνωρίσεις τον καλό φίλο; Ποιος είναι, αλήθεια, πραγματικός φίλος; «Ο καλός φίλος στα δύσκολα φαίνεται», λένε πολλοί. Πίσω από τις λέξεις αυτές κρύβεται ένα νόημα βαθύτερο. «Φίλος» είναι αυτός που, όταν θα έχεις τις μαύρες σου, θα σου πει κάτι   για να νιώσεις καλύτερα. Καλός φίλος, όμως, είναι αυτός π